Jak działa pralka ładowana od góry?

Chęć poznania budowy pralki ładowanej od góry pojawia się w przypadku problemu lub nieprawidłowego działania. Znając komponenty i czujniki, możesz samodzielnie sprawdzić maszynę i rozwiązać problem, oszczędzając porządną sumę. Zadanie generalnie nie jest trudne - większość „pionów” ma podobny projekt i sterowanie. Najważniejsze to znaleźć czas i działać konsekwentnie.

Składniki „pionu”

Aby zapoznać się z pralką, musisz poznać wszystkie jej elementy. Tylko poprzez przestudiowanie nazw i celów głównych komponentów można zrozumieć związek elementów konstrukcyjnych i ich lokalizację. Zatem każdy „pion” koniecznie ma następujące szczegóły:

• silnik elektryczny;
• zbiornik do mycia;
• metalowy bęben z drzwiami;
• pompa drenażowa;
• rury i węże gumowe;
• koło pasowe bębna;
• pasek napędowy (jeśli pralka nie ma napędu bezpośredniego);
• taca na proszek i żel (zwana także odbiornikiem i dozownikiem proszku);
• układ amortyzacji (sprężyny, amortyzatory);

W pralkach pionowych rzeczy ładuje się przez górną pokrywę!

• rurowy grzejnik elektryczny (TEH);
• filtr spustowy;
• tablica sterująca (moduł sterujący);
• panel;
• ślimak;
• termistor;
• przeciwwagi;
• zamek elektroniczny (UBL);
• zawór wlotowy;
• mankiet;
• presostat (czujnik poziomu wody).

Wszystkie elementy pralki są „ukryte” w metalowej obudowie. Na górze znajduje się „porządek” i pokrywa włazu, a po bokach zaślepione panele. Taca jest często przymocowana do dolnej części maszyny.

Aby sprawdzić maszynę i rozwiązać problem, same nazwy nie wystarczą - trzeba znać urządzenie, zasadę działania i lokalizację części. Przyjrzyjmy się komponentom bardziej szczegółowo.

Centrum sterowania maszynami

Większość nowoczesnych pralek ma sterowanie elektroniczne. W przeciwieństwie do „starej” mechaniki wszystko tutaj jest wykonywane i regulowane przez moduł - jednostkę łączącą składającą się z czujników, przewodów, torów i mikroukładów. System działa w następujący sposób:

• użytkownik ustawia ustawienia cyklu naciskając przyciski lub obracając programator na desce rozdzielczej;
• centrala sterująca rejestruje wybrane parametry i wydaje polecenie wykonania programu;
• niezbędne węzły systemowe są włączone;
• rozpoczyna się pranie.

To moduł sterujący uruchamia pralkę: przetwarza informacje z deski rozdzielczej i przekazuje polecenia „poprzez łańcuch” do miejsca docelowego. Włączanie sprzętu, pobieranie wody, przyspieszanie silnika, opróżnianie - wszystko to odbywa się dopiero po „pozwoleniu” jednostki elektronicznej za pomocą różnych triaków, czujników i styków. Następnie tablica kontroluje postęp prac, monitorując sygnały i dane płynące z węzłów. W przypadku awarii lub odchylenia urządzenie wykrywa problem i natychmiast zamyka cykl.

Nie zaleca się testowania i lutowania płytki w domu - powinni to sprawdzić i sflashować specjaliści!

Jeśli wystąpi awaria w układzie elektronicznym, maszyna przestaje działać: nie włącza się, nie reaguje na polecenia użytkownika lub zawiesza się. Trudno jest znaleźć problem, ponieważ może zawieść osobna ścieżka lub cała jednostka sterująca jako całość. W każdym razie tablica traci kontrolę nad pralką i ze względów bezpieczeństwa nie pozwala na uruchomienie.

Moduł elektroniczny to niezwykle złożona część. Dość trudno jest samodzielnie rozgryźć, jak to działa i działa, szczególnie dla osób dalekich od elektrotechniki. Lepiej nie ryzykować i jeśli podejrzewasz awarię płyty, natychmiast skontaktuj się z centrum serwisowym.

Części odpowiedzialne za czystą wodę

Układ napełniania w myjce pionowej jest reprezentowany przez przełącznik ciśnienia, węże i zawór wlotowy. Pobór wody rozpoczyna się natychmiast po uruchomieniu programu przez użytkownika poprzez naciśnięcie przycisku „Start” na desce rozdzielczej. Bęben napełnia się według następującego schematu:

• tablica otrzymuje sygnał o konieczności uzupełnienia;
• presostat – czujnik poziomu wody, mierzy ciśnienie w zbiorniku i sygnalizuje stopień napełnienia;
• moduł sprawdza, czy w zbiorniku nie ma wody i wysyła polecenie wybrania numeru do zaworu;
• napięcie jest przykładane do zaworu wlotowego, jego membrana jest aktywowana, klapa podnosi się;
• woda z rury wodnej wpływa do maszyny przez wąż dopływowy;

Przełącznik ciśnienia ma długą rurkę, która schodzi do zbiornika i mierzy w nim ciśnienie.

• przełącznik ciśnienia kontroluje objętość wody;
• po osiągnięciu wymaganej objętości przełącznik ciśnienia sygnalizuje urządzenie;
• moduł odcina dopływ prądu;
• membrana zaworu zamyka się;
• rekrutacja zostaje zatrzymana.

Wszystkie elementy układu napełniania stale ze sobą współdziałają, a głównym „kontrolerem” jest czujnik poziomu wody. Dzięki niemu zbiornik napełnia się do określonego poziomu, co zapobiega niedopełnieniu lub przepełnieniu.

„Serce” maszyny

„Sercem” pralki jest jej silnik. To silnik elektryczny przyspiesza wał bębna, zapewniając obrót cylindra z żądaną prędkością. Liczba obrotów kontrolowana jest przez tachogenerator, który przylega do silnika i stale monitoruje tempo, eliminując chaotyczne obroty i nagłe zmiany kierunku.

Siłą napędową jest silnik elektryczny. Nowoczesne maszyny pionowe wyposażone są w silniki inwerterowe, które połączone są bezpośrednio z wałem bębna, bez użycia paska napędowego. System ten eliminuje „pośredników”, co sprawia, że ​​odwijanie cylindra jest sprawniejsze, niezawodne i bezpieczne.

Niektóre pralki ładowane od góry mają silniki komutatorowe. Tutaj impuls z silnika przekazywany jest na bęben poprzez pasek napędowy owinięty wokół kół pasowych. Ta opcja jest tańsza, ale bardziej zawodna: gumka często odpada, pęka lub rozciąga się. Drugą wadą są szczotki elektryczne, które podczas pracy maszyny zużywają się na korpusie silnika i wymagają okresowej wymiany.

Skąd pochodzi ciepła woda?

Podobnie jak w przypadku automatów montowanych z przodu, w urządzeniach pionowych za ogrzewanie odpowiada rurowa nagrzewnica elektryczna – element grzejny. Po wybraniu przez użytkownika trybu i ustawieniu temperatury, płytka elektroniczna akceptuje parametry i uruchamia nagrzewnicę. Część otrzymuje sygnał, a po zakończeniu napełniania jej „spirala” wprowadzona do zbiornika zaczyna się nagrzewać.

Aby uniknąć przegrzania elementu grzejnego, nie należy uruchamiać trzech cykli wysokotemperaturowych z rzędu!

Stopień nagrzania monitorowany jest za pomocą termistora – czujnika temperatury. Wygląda jak metalowa rurka i znajduje się w samym elemencie grzejnym. Po osiągnięciu zadanych stopni urządzenie sygnalizuje modułowi, który wyłącza grzejnik.

Obciążniki i system amortyzacji

Kiedy bęben się rozwija, nieuchronnie pojawia się siła odśrodkowa, która jest pochłaniana przez amortyzatory.Kompensują wychodzące wibracje, zapobiegając „skakaniu” sprzętu po pomieszczeniu i uderzaniu o ścianę. Stabilność pralki zapewniają następujące detale:

• amortyzatory - tłumiki drgań z wbudowaną sprężyną, łączące zbiornik myjący z korpusem maszyny;
• sprężyny - zbiornik jest zawieszony od góry i po bokach;
• przeciwwagi to bloki betonowe, które mocuje się do spodu lub boków pionu, obciążając całą konstrukcję.

System amortyzacji przejmuje cały „wstrząs”. Z powodu ciągłych wibracji amortyzatory zużywają się, sprężyny rozciągają się, a przeciwwagi poluzowują się. Zwłaszcza jeśli pralka nie została prawidłowo zainstalowana lub była używana zbyt długo. W takim przypadku konieczne jest dokręcenie śrub mocujących i wymiana zużytych elementów.

Zablokuj i uszczelnij

Każdy pion jest wyposażony zarówno w mechanizmy mechaniczne, jak i elektroniczne. Mechanizmy są aktywowane, gdy drzwi są normalnie zamknięte, gdy „język” blokujący wpada w odpowiedni rowek. Elektronika włącza się automatycznie po uruchomieniu programu zmywania dzięki urządzeniu blokującemu UBL. Dzięki temu drugiemu użytkownik nie będzie mógł otworzyć bębna po rozpoczęciu cyklu.

Za szczelność bębna odpowiada również uszczelka włazu - gumowa uszczelka naciągnięta na krawędzie cylindra. Zamyka szczelinę pomiędzy zbiornikiem a korpusem, zapobiegając wyciekom i zatykaniu konstrukcji. Jeśli gumka jest uszkodzona, nie rozpoczynaj prania, ponieważ woda zacznie wyciekać.

Pompa elektryczna

Obowiązkowym etapem każdego programu jest osuszanie. Do opróżniania zbiornika maszyna wyposażona jest w rury, węże, pompę i filtr spustowy. Kluczowym elementem systemu odwadniającego jest pompa, która tłoczy ścieki z bębna do kanalizacji.

Pompy pionowe wyposażone są w dwa typy pomp:

• synchroniczny;
• asynchroniczny.

Każda pompa jest zaprojektowana tak samo. Urządzenie uruchamiane jest za pomocą silnika, który przyspiesza i obraca wirnik – śrubę nadającą wodzie pożądaną trajektorię. Pompa jest przymocowana do ślimaka, do której podłączony jest wąż drenażowy i rury w celu spuszczenia płynu.

Filtr śmieciowy chroni pralkę przed zatykaniem – większość zanieczyszczeń i zanieczyszczeń osadza się na jej spirali!

Problemy z pompowaniem wody zdarzają się rzadko i nie są winą pomp. Główną przyczyną trudności w odprowadzaniu wody jest zatkanie węży zanieczyszczeniami, które dostały się do pralki. Najbardziej cierpi filtr drenażowy, w którym osadza się brud i utkną ciała obce. Aby zapobiec, należy sprawdzać kieszenie i okresowo czyścić dyszę oraz wszystkie elementy układu odpływowego.

Główne zbiorniki

Kluczowym elementem pralki jest zbiornik – szczelny plastikowy zbiornik. Jest to woda z kranu zmieszana z proszkiem. Na maszynach pionowych zbiornik ustawia się otworem do góry, a na maszynach przednich – do przodu.

Bęben wykonany jest ze stali nierdzewnej. Ubrania umieszczane są w cylindrze, po czym silnik wiruje je z zadaną prędkością. Jest mniejszy, ma perforowane ścianki i żebra - plastikowe ostrza, które „mieszają” rzeczy i spieniają proszek.

Objętość bębna waha się od 3,5 do 15 kg i zależy od wydajności maszyny.

Węże i pudełko na proszek

Obowiązkowym elementem pralki jest pojemnik na proszek. To jest plastikowa taca potrzebna do dodania detergentu. Proszek lub żel pobierany jest z pojemników w dawkach – w określonych odstępach czasu i na określonych etapach programu. Najważniejsze jest prawidłowe napełnienie koncentratu, wybierając odpowiednią komorę dozownika.

Każdy pojemnik na proszek ma 3-4 przegródki - na pranie główne i wstępne, wybielacz i odżywkę.

Nie możemy zapomnieć o systemie rur, przez które woda przepływa z wodociągu do bębna, a następnie trafia do kanalizacji. „Łączą” węzły maszyny, przypominając ludzkie naczynia krwionośne. Osobno zauważamy węże: wlotowy i spustowy. Według pierwszego do urządzenia wlewa się wodę, a według drugiego wypompowuje się ją ze zbiornika.

Pralki automatyczne to wielofunkcyjne urządzenia, w skład których wchodzą dziesiątki podzespołów, czujników i rur. Jeśli jednak chcesz zrozumieć strukturę i mechanikę, możesz to zrobić bez specjalnego przygotowania.

   

Komentarze czytelników

• Podziel się swoją opinią - zostaw komentarz