Jak sprawdzić kondensator pralki za pomocą testera?

Łatwo jest zrozumieć, że coś jest nie tak z kondensatorem rozruchowym silnika elektrycznego. Awarię można określić wizualnie - korpus części jest zdeformowany i pęcznieje u góry. W niektórych przypadkach urządzenie wygląda normalnie, więc będziesz musiał je przetestować za pomocą multimetru. Zastanówmy się, jak to się robi.

Testowanie elementu typu polarnego

Jak sprawdzić kondensator pralki za pomocą multimetru? Pracę można wykonać w domu, własnymi rękami. Diagnostykę urządzeń rozruchowych należy przeprowadzić poprzez usunięcie ich z obwodu elektrycznego. Dzięki temu można uzyskać dokładniejsze odczyty.

Automatyczna pralka może być wyposażona w kondensator polarny lub niepolarny. Podczas sprawdzania urządzenia pierwszego typu należy spełnić jeden ważny warunek - jego pojemność musi być większa niż 0,25 μF. Zastanówmy się, jak zadzwonić do takiej części za pomocą testera.

Technologia diagnozowania kondensatora polarnego za pomocą multimetru będzie następująca:

• zewrzyj kondensator pęsetą, widelcem, szczypcami, śrubokrętem lub innym metalowym przedmiotem. Jest to konieczne do rozładowania urządzenia. Jeśli zrobisz to poprawnie, pojawi się iskra;
• przełącz tester w tryb omomierza;
• oprzyj sondy multimetru o styki kondensatora, pamiętając o uwzględnieniu polaryzacji;
• oceń odczyty na wyświetlaczu urządzenia.

Podczas diagnozowania kondensatora polarnego podłącz czerwoną sondę multimetru do plusa, a czarną do minusa.

Jeżeli tester wyda sygnał dźwiękowy, a na wyświetlaczu pojawi się wartość „0”, oznacza to, że doszło do zwarcia. To właśnie doprowadziło do uszkodzenia kondensatora.Jednostka wyświetlana na multimetrze bezpośrednio po podłączeniu sond będzie wskazywać przerwę wewnętrzną. W obu przypadkach konieczna będzie wymiana urządzenia rozruchowego.

Bardzo ważne jest prawidłowe przeprowadzenie diagnostyki, w przeciwnym razie odczyty urządzenia mogą być nieprawidłowe. Przykładowo podczas pomiarów zabrania się dotykania sond. Organizm ludzki ma małą rezystancję, więc prąd będzie „przepływał” przez kondensator i multimetr będzie pokazywał zupełnie inne wartości.

Rozładowanie kondensatora jest niezbędnym krokiem przed jego diagnozą. Zwłaszcza jeśli urządzenie ma wysokie napięcie. Odbywa się to po pierwsze ze względów bezpieczeństwa, a po drugie, aby nie uszkodzić multimetru. Tester może się przepalić, jeśli napięcie resztkowe ogniwa jest wysokie.

Testowanie elementu niepolarnego

Niepolarne urządzenia rozruchowe są jeszcze łatwiejsze do dzwonienia za pomocą testera. Na początek jednostka miary jest ustawiana na multimetrze - megaomy. Następnie sondy podłącza się do styków kondensatora. Jeśli wyświetlacz urządzenia pokazuje wartość mniejszą niż 2 mOhm, oznacza to, że element jest uszkodzony.

Podczas sprawdzania kondensatorów jednobiegunowych nie ma potrzeby przestrzegania polaryzacji.

Jeśli chcesz sprawdzić niepolarny kondensator o napięciu przekraczającym 400 woltów, można to zrobić, pod warunkiem, że zostanie on naładowany z urządzenia chronionego przed zwarciami. Rezystor o rezystancji co najmniej 100 omów jest połączony szeregowo z elementem. Takie środki ostrożności zapobiegną gwałtownemu „wzrostowi” prądu podczas uruchamiania.

Istnieje również inna metoda badania jednobiegunowego urządzenia rozruchowego - sprawdzenie iskry. Część musi być naładowana do pojemności roboczej.Następnie należy zewrzeć styki odpowiednim urządzeniem z izolowaną rączką (szczypcami lub śrubokrętem). Silne wyładowanie będzie wskazywać na funkcjonalność elementu. Po pojawieniu się iskry tester mierzy rezystancję na nóżkach kondensatora.

Sprawdzanie pojemności

Jedną z kluczowych cech kondensatora jest jego pojemność nominalna. Z czasem wskaźnik może się zmniejszyć, w wyniku czego urządzenie będzie mniej akumulować i gorzej utrzyma ładunek. Aby sprawdzić funkcjonalność elementu rozruchowego, mierzy się pojemność i porównuje ją z wartością oznaczoną na obudowie. Procedura ma pewne specyficzne cechy.

Zatem za pomocą standardowego, niedrogiego multimetru nie będzie możliwe ilościowe zmierzenie pojemności kondensatora. Musisz tylko upewnić się, że urządzenie działa. Aby sprawdzić element, tester przełącza się w tryb dzwonienia.

Po dotknięciu nóżek kondensatora sondami powinien pojawić się charakterystyczny dźwięk. Następnie należy zamienić przewody multimetru, a pisk powinien się powtórzyć. Będzie słyszalny, gdy pojemność urządzenia rozruchowego będzie większa niż 0,1 µF.

Im większa pojemność robocza kondensatora, tym dłużej multimetr będzie „sygnał dźwiękowy” podczas testowania rozrusznika.

Aby uzyskać dokładne wyniki, będziesz musiał znaleźć bardziej profesjonalny multimetr, który ma specjalne złącza stykowe i możliwość dostosowania wtyczki do obliczenia pojemności urządzenia. Przed przystąpieniem do diagnostyki taki tester należy ustawić na wartość nominalną zapisaną na obudowie kondensatora rozruchowego.

Następnie kondensator jest rozładowywany przez metal. Następnie jego nóżki wkłada się w specjalne „gniazda” znajdujące się na multimetrze.Ekran testera powinien pokazywać pojemność zgodną z nominalną, dopuszczalne są niewielkie odchylenia. Jeśli wskaźnik znacznie odbiega od normy, oznacza to, że urządzenie rozruchowe jest uszkodzone.

Czy napięcie jest prawidłowe?

Innym sposobem sprawdzenia, czy kondensator działa, jest zmierzenie jego napięcia i porównanie uzyskanej wartości z wartością nominalną. Podczas pracy potrzebne będzie źródło zasilania, a jego napięcie musi być niższe niż napięcie testowanego urządzenia rozruchowego.

Załóżmy, że jeśli kondensator ma napięcie 25 woltów, wystarczy zasilanie 9 woltów. Następnie należy przełączyć tester w tryb omomierza, podłączyć jego sondy do nóg elementu, obserwując polaryzację i odczekać około 5 sekund.

Ekran testera powinien wyświetlać napięcie kondensatora. Gdy wartość odpowiada normie, urządzenie rozruchowe działa prawidłowo. W przeciwnym razie element będzie musiał zostać wymieniony.

Porada eksperta

Podczas sprawdzania kondensatorów technicy napotykają pewną trudność. Podczas lutowania pod wpływem ciepła nawet początkowo nadający się do użytku element może ulec uszkodzeniu. Jednak w celu uzyskania wysokiej jakości diagnostyki urządzenie rozruchowe należy usunąć z obwodu, aby nie było bocznikowane przez czujniki znajdujące się w pobliżu. Dlatego należy wziąć pod uwagę pewne niuanse.

Po wlutowaniu badanego urządzenia rozruchowego do obwodu należy przystąpić do naprawy pralki. Jeśli działanie maszyny zostało przywrócone, lepiej ponownie usunąć stary kondensator i zastąpić go nowym.

Kolejnym zaleceniem jest skrócenie czasu testu i zmniejszenie prawdopodobieństwa uszkodzenia kondensatora poprzez wylutowanie nie dwóch nóżek, a tylko jednej.Jednak ta opcja nie jest akceptowalna dla wszystkich ogniw elektrolitycznych. Dlatego najpierw zastanów się, czy w Twoim przypadku taka metoda jest możliwa.

Jeśli obwód jest dość skomplikowany, z dużą liczbą kondensatorów, to aby znaleźć wadliwy element, lepiej sprawdzić odczyty napięcia każdego z nich bez usuwania części. Urządzenie rozruchowe, którego parametry nie odpowiadają wartości nominalnej, należy zdemontować i wymienić na nowe.

Po odkryciu, że obwód „zawodzi”, należy sprawdzić datę produkcji każdego urządzenia rozruchowego. Kondensatory mają tendencję do „wysychania” z biegiem czasu, więc nawet jeśli element jest w dobrym stanie, ale powstał 5-7 lat temu, należy go wymienić na nowy. Średnio w ciągu 5 lat wysychanie części wynosi około 65%, dlatego działanie obwodu zostaje zakłócone.

Warto zrozumieć, że nowoczesne multimetry nowej generacji są w stanie testować jedynie kondensatory o mocy do 200 µF. Jeżeli wartość będzie wyższa, tester zakończy się niepowodzeniem. Nawet dostarczony bezpiecznik nie uratuje urządzenia.

   

Komentarze czytelników

• Podziel się swoją opinią - zostaw komentarz