Podłączenie pralki Ariston

Kolejnym krokiem po zakupie pralki Ariston jest jej montaż i podłączenie. Obejmuje to wybór miejsca umieszczenia sprzętu, rozpakowanie, zapoznanie się z instrukcją, nawiązanie komunikacji i rozpoczęcie prania próbnego. Każdy może poradzić sobie ze wszystkimi zadaniami: wystarczy uzbroić się w narzędzia i zalecenia. Z tym ostatnim nie będzie żadnych problemów. Oferujemy instrukcje krok po kroku dotyczące podłączenia pralki Ariston.

Starannie wybierzemy miejsce

Pierwszym zadaniem na liście jest wybór optymalnej lokalizacji pralki. Idealnie, kwestia rozmieszczenia zostanie rozwiązana przed zakupem, ponieważ czynnik ten znacząco wpływa na wybór wymiarów i właściwości maszyny. Jeśli więc chcesz zabudować maszynę w szafce, pod zlewem lub w zabudowie kuchennej, powinieneś zwrócić uwagę na wąskie modele ze zdejmowanymi pokrywami, w innych przypadkach odpowiednie będą pełnowymiarowe jednostki o dużym obciążeniu.

Częściej pralkę umieszcza się w wannie: obok toalety lub pod zlewem. W pomieszczeniach o większej powierzchni maszynę instaluje się w osobnej szafie lub wnęce. Ale tutaj wszystko jest indywidualne: właściciele dostosowują się do swoich pragnień i wolnej przestrzeni. Jednak wszystkie opcje nadal mają znaczną wadę - wysoką wilgotność, co skraca żywotność pralki. Jest też „plus” - komunikacja jest w pobliżu i nie będzie problemów z ich połączeniem.

Często maszyny „osiadają” w kuchni. Większość gospodyń domowych „chowa” jednostki w mieszkaniu, inne zaś umieszczają pralkę obok szafki. Zalety umieszczenia go w jadalni są oczywiste: jest więcej wolnych liczników, jest wentylacja, dostępna komunikacja i niższy procent wilgotności. Istnieją również wady, takie jak konieczność przechowywania detergentów i brudnej bielizny z dala od żywności, co komplikuje proces prania.

Jeśli w kuchni i łazience nie ma miejsca, wybierz korytarz lub spiżarnię. Problemów z zapachami i wilgocią nie ma, natomiast podłączenie maszyny do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej jest kłopotliwe. Sypialnia ma podobne zalety i wady.

Nie ma znaczenia, jak nazywa się ten pokój. Każde pomieszczenie może „schronić” pralkę, jeśli spełnia kilka wymagań.

1. Komunikacja. Idealnie, odległość między wybraną lokalizacją, rurami i wylotem nie powinna przekraczać 1-1,5 m. W przeciwnym razie wzrosną koszty podłączenia sprzętu.
2. Płaska podłoga. Producent zaleca instalowanie pralki na podłodze betonowej, kafelkowej lub innej twardej powierzchni. Maszyna nie może stać niestabilnie.
3. Wystarczająca ilość metrów kwadratowych. Sprzętu nie należy umieszczać blisko mebli lub ścian.

Wybierając miejsce dla Ariston, należy skupić się na odpowiednich standardach i wymaganiach.

Warto zrozumieć, że nie wszystkie maszyny powinny być podłączone do scentralizowanej komunikacji. Można go podłączyć do wody i kanalizacji poprzez alternatywne opcje: zamontować ogrodzenie ze zbiornika lub beczki, a spust do zlewu lub toalety. Najważniejsze jest zapewnienie pełnego działania maszyny. Jeżeli została wybrana optymalna lokalizacja, przystępujemy do montażu.

Przygotowanie maszyny

Nie wystarczy po prostu podłączyć maszynę do prądu i podłączyć ją do sieci wodno-kanalizacyjnej. Każda zakupiona pralka wymaga szeregu działań przygotowawczych, bez których nie można rozpocząć prania. Mówimy o następujących obowiązkowych krokach:

• przestudiowanie instrukcji fabrycznych (zawiera opis ikon, listę komponentów, wszystkie wymagania i niuanse połączeń);
• rozpakowanie maszyny wraz ze zdjęciem wszystkich folii ochronnych, uszczelek, opasek, bloków piankowych;
• usunięcie śrub transportowych (odbywa się to według specjalnego schematu, który podano w osobnym artykule);

Przeciwwskazane jest używanie pralki bez wykręconych śrub transportowych!

• włożenie plastikowych zatyczek w otwory uwolnione od śrub transportowych (w zestawie).

Zaczynamy instalować przygotowaną maszynę. Ostrożnie przenosimy sprzęt w wyznaczone miejsce, zostawiając z tyłu miejsce na kolejne podłączenia. Następnie przystępujemy do instalacji komunikacji: najpierw drenaż, potem wodociąg i prąd. Nie zapomnij o ułożeniu ciała – powiemy Ci więcej szczegółowo później.

Odprowadzenie ścieków

Istnieje kilka sposobów organizacji drenażu. Najprostszym i najszybszym sposobem jest opuszczenie końcówki węża do wanny, umywalki lub toalety. Płyn odpadowy z pralki zostanie „wysłany” przez pompę do kanalizacji i usunięty już istniejącą siecią kanalizacyjną. Ale takie osuszanie lepiej ćwiczyć tylko na początkowym etapie: przedłużony wąż wygląda niechlujnie, grozi wysunięciem, a brudna woda pozostawia na ceramice specyficzny osad.

Lepiej nie być leniwym, ale zainstalować odpływ przez syfon. W instrukcji dołączonej do pralki z pewnością znajdzie się klauzula dotycząca podłączenia do kanalizacji, która precyzuje wszystkie wymagania. W szczególności nie można pominąć zalecanej wysokości zgięcia, która waha się w granicach 50-70 cm Każdy model Ariston ma swoje minimum, więc nie zaniedbujemy tego wskaźnika. Po wyjaśnieniu standardów instalujemy syfon, mocujemy do niego wąż i zabezpieczamy opaską.

Dla właścicieli Ariston wyposażonych w zawór zwrotny będzie im odpowiadać dowolna wysokość zgięcia węża spustowego.

Istnieje trzecia opcja - podłącz wąż spustowy pralki bezpośrednio do rury kanalizacyjnej. Aby to zrobić, musisz kupić specjalną gumową uszczelkę i umieścić ją między metalem a tuleją. Pamiętaj, aby zabezpieczyć wszystkie połączenia za pomocą zacisków i pokryć je środkiem uszczelniającym.

Zaopatrzenie w wodę

Następna w kolejce jest instalacja wodno-kanalizacyjna. Tutaj schemat połączeń nie zależy od metody zaopatrzenia w wodę, scentralizowanej lub „domowej”. W każdym razie konfiguracja odbędzie się według tego samego algorytmu:

• weź wąż dopływowy (jest w komplecie z Aristonem, różniącym się od węża spustowego mniejszą średnicą, ale czasami trzeba go kupić osobno);
• obejdź maszynę i znajdź rurę doprowadzającą wodę w górnej części;
• przymocuj zakrzywiony koniec węża do znalezionej rurki;
• wyciąć proporcjonalny otwór w dopływie wody;
• włóż trójnik do rury oddzielną linią prowadzącą do pralki;
• podłączyć wąż do trójnika;
• dokręć wszystkie elementy mocujące i dokręć zaciski.

Nakrętki plastikowe dokręca się wyłącznie ręcznie, bez użycia kluczy i szczypiec!

Przy ustanawianiu zaopatrzenia w wodę stosuje się uszczelniacz. Złącze należy pokryć środkiem hydrofobowym. Po podłączeniu należy wizualnie ocenić szczelność połączenia - jeśli na wężu pojawią się krople wody, oznacza to, że mocowanie jest zawodne.

Umieść maszynę prawidłowo

Po podłączeniu do sieci wodno-kanalizacyjnej, pralkę ustawiamy w wybranym miejscu: przesuwamy ją bliżej ściany, podnosimy pod zlew, do wnęki lub do szafy. Ale nie można włożyć wtyczki do gniazdka i rozpocząć pranie - najpierw maszyna się wyrównuje. Niestabilna jednostka „podskoczy” podczas pracy z powodu zwiększonych wibracji, co doprowadzi do uszkodzenia sprzętu, a nawet śmierci.

Idealnie równe podłogi są rzadkością, dlatego bierzemy poziom budynku i rozpoczynamy procedurę:

• umieść poziomicę na pralce;
• monitorując wskaźniki poziomu, dopasowujemy nogi do żądanej wysokości;
• sprawdzamy stabilność (wystarczy lekko przesunąć maszynę na bok, stabilna maszyna nie będzie się poruszać);
• napraw regulację;
• Na stojakach umieściliśmy nakładki antypoślizgowe;

Zabrania się obsługi niestabilnej pralki Ariston!

Ariston nie powinien skakać i brzęczeć podczas prania. Dopuszczalne są lekkie wibracje, które zwiększają się podczas wirowania.

Wykończenie”

Instalacja Ariston kończy się podłączeniem do sieci elektrycznej. Tutaj wszystko jest proste: przewód zasilający jest podłączony do gniazdka. Najważniejsze, aby nie spieszyć się, ale ocenić gotowość okablowania na wzrost obciążenia.

Okablowanie jest gotowe do włączenia pralki, jeśli:

• jest uziemienie;
• RCD jest zawarty w obwodzie;
• Gniazdo zabezpieczone jest przed wilgocią specjalną osłoną.

Po podłączeniu do prądu rozpoczynamy pranie próbne. Cykl „bezczynny” zmyje fabryczny smar i umożliwi ocenę jakości instalacji.

Komentarze czytelników

• Podziel się swoją opinią - zostaw komentarz