Błąd E30 w pralce Electrolux
Samodiagnoza w pralkach Electrolux nie jest w stanie jednoznacznie określić źródła usterki. Kombinacja wyświetlana na wyświetlaczu może wskazywać na kilkanaście problemów o różnej skali i charakterze. Aby znaleźć konkretną lokalizację, należy po kolei sprawdzić wszystkie możliwe opcje. Uderzającym przykładem jest błąd E30 w pralce. Co to za problem i jak mogę go naprawić?
Próba serwisowa
Faktem jest, że Electrolux najpierw generuje kod błędu wspólny dla kilku awarii, ale kombinację można wyjaśnić poprzez test serwisowy. Konkretna lokalizacja uszkodzenia nie zostanie odzwierciedlona, ale pole wyszukiwania zostanie znacznie zawężone. Aby przejść do trybu testowego, należy postępować zgodnie z poniższymi instrukcjami:
- wyłącz maszynę od źródła zasilania;
- jednocześnie nacisnąć przycisk „START/PAUZA” i sąsiadujący z nim przycisk „OPCJA”, nie zwalniając klawiszy przez 2-5 sekund (aż diody na desce rozdzielczej zaczną migać).
Aby wyjść z trybu testu serwisowego, należy wyłączyć, włączyć i wyłączyć pralkę.
Gdy tylko kontrolki zaczną się świecić, rozpocznie się tryb testowy. Jest to automatyczny program autotestu urządzenia, podczas którego system w dwóch etapach szuka ewentualnych problemów, upraszczając proces rozwiązania problemu. W pierwszym etapie oceniane jest działanie przycisków i diod LED, w drugim etapie następuje ich odczyt kody błędów na konkretnych szczegółach. W tym drugim przypadku kierunek diagnozy można kontrolować, obracając dźwignię zmiany biegów w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara.
Jeżeli pojawi się błąd E30 należy programator przesunąć na szóstą „pozycję”.Grzejnik i zawór elektromagnetyczny pralki są do niego „podłączone” i jeśli wystąpi z nimi problem, system wyda odpowiedni kod. Jeśli tak się stanie, sytuację należy skorygować poprzez kompleksową kontrolę elementu grzejnego.
Szczegółowa kontrola grzejnika
Odpowiedź na pytanie, co zrobić, jeśli podejrzewasz, że element grzejny jest uszkodzony, jest tylko jedna – „zadzwon” do grzałki multimetrem. Jednak przed ustawieniem testera i rozpoczęciem pomiarów trzeba dokładnie poznać rezystancję nominalną elementu. W tym celu należy pamiętać o matematyce i obliczyć wskaźnik korzystając ze wzoru R= U²/P, gdzie:
- U to napięcie, przy którym działa grzejnik, w rosyjskich realiach jest stałe - 220 woltów;
- P to moc istniejącego elementu grzejnego. Każdy ma inne znaczenie, dlatego wyciągamy instrukcję obsługi pralki i szukamy odpowiedniego parametru. Jeśli nie ma instrukcji, przejdź do Internetu, wpisując zapytanie z numerem seryjnym pralki w pasku wyszukiwania.
Przykładowo moc znamionowa naszej grzałki wynosi 1800 W, a napięcie sieciowe odpowiednio 220 W. Wtedy wypełniony wzór będzie wyglądał następująco: R=220²/1800=26,8 Ohm. Zapamiętujemy wynikową wartość i przystępujemy do bezpośredniego testowania za pomocą multimetru.
Przed sprawdzeniem elementu grzejnego należy odłączyć maszynę od zasilania.
- Odłącz przewody od grzejnika.
- Ustaw multimetr w tryb „Rezystancja”.
- Ustaw selektor na 200 omów.
- Sondy testera przykładamy do zacisków na podgrzewaczu wody.
- Oceniamy, na ile pomiar pokazywany przez urządzenie jest zbliżony do wcześniej obliczonej wartości.
Jeżeli rezystancja nominalna jest zbliżona do wyniku ze wzoru, wówczas część nadaje się do użytku. W przypadkach, gdy na wyświetlaczu pojawi się „1”, nawet naprawa nie pomoże - jedynie pełna wymiana elementu grzejnego.Przy „0” sytuacja jest analogiczna jak przy „1”, gdyż nastąpiło zwarcie i dalsza praca grzejnika jest niedopuszczalna.
Nie należy skupiać się na zewnętrznej integralności elementu - często z „spirali” wycieka dielektryk, co jest niezwykle niebezpieczne dla zdrowia ludzkiego. Lepiej natychmiast sprawdzić obudowę pod kątem awarii, przełączając multimetr w tryb „Brzęczyk”.. Jeśli po przyłożeniu jednej z sond do nadwozia usłyszysz pisk, nie ma sensu naprawiać elementu grzejnego - konieczna jest pilna wymiana.
Ciekawy:
Komentarze czytelników
- Podziel się swoją opinią - zostaw komentarz
Dodaj komentarz