Jakie jest napięcie na zaworze doprowadzającym wodę w pralce?

Aby sprawdzić elektrozawór automatu, musisz wiedzieć, jakie napięcie jest do niego dostarczane. Podczas pracy z elementem ważne jest przestrzeganie zasad bezpieczeństwa, wtedy problemy nie wystąpią. Spróbujmy zrozumieć jego główne cechy.

Główne cechy zaworu

Po co rozumieć, jakie napięcie jest dostarczane do zaworu automatu? Jest to konieczne, aby ocenić możliwe ryzyko i podjąć wszelkie środki ostrożności. Dopiero po otrzymaniu jak największej ilości informacji możesz przystąpić do diagnozowania.

Wielu użytkowników jest zaskoczonych, że zawór wlotowy zaczyna buczeć po rozpoczęciu cyklu. Wynika to z zasady działania elementu. Sprężyna zostaje aktywowana, membrana otwiera się i woda zaczyna napływać do układu. Biorąc pod uwagę duże ciśnienie w rurach, taki dźwięk jest całkiem odpowiedni podczas pracy urządzenia. Ogólna charakterystyka elektrozaworu dolotowego jest następująca:

• akceptowane napięcie – 220 V;
• częstotliwość prądu przemiennego – 50 Hz;
• rozmiar gwintu do podłączenia węża dopływowego – 3/4;
• normalne ciśnienie robocze – do 1 megapaskala;
• przepustowość nominalna – 10 litrów wody na minutę. przy ciśnieniu w rurach 0,3 megapaskala;
• moc – 8 W;
• rezystancja nominalna – 3600 Ohm. Dopuszczalne jest odchylenie ±5%.

Jeśli zawór wlotowy pralki pęknie lub zostanie zatkany, woda przestanie wpływać do bębna, dlatego pralka nie będzie mogła rozpocząć prania. W tej sytuacji będziesz musiał albo zmienić element, albo całkowicie zdemontować i wyczyścić część. Zastanówmy się, z jakich części składa się konstrukcja.

Konstrukcja i materiały zaworu dolotowego

Element znajdziesz pod górną pokrywą pralki, w miejscu podłączenia fałdy wypełniającej. Zawór wlotowy ma niewielkie rozmiary i składa się z korpusu, cewki, sprężyny, membrany i rdzenia blokującego przepływ wody. Korpus zaworu jest zwykle wykonany z polimeru odpornego na temperaturę. Rzadziej można spotkać elementy wykonane ze stali lub mosiądzu. Do „wkładki” przymocowana jest cewka elektromagnetyczna.

Cewka zawiera magnesy. Liczba elektromagnesów może wahać się od jednego do trzech. Liczba cewek będzie zależeć od tego, ile sekcji ma zawór. Różne pralki mają urządzenia pojedyncze, podwójne, potrójne lub poczwórne. Membrana zaworu jest zwykle wykonana z gumy żaroodpornej. Rzadziej do jego produkcji stosuje się mieszankę gumową lub silikon. Ze sprężyną wszystko jest jasne, jest wykonana z metalu.

Zawory wlotowe mogą różnić się liczbą sekcji, cewek i materiałów produkcyjnych, ale zasada działania urządzenia pozostaje niezmieniona.

Jak działa to urządzenie?

Pracą cewek pralki steruje główny moduł sterujący. W stanie statycznym, gdy na zawór nie jest podawane napięcie, membrana zapewnia szczelność urządzenia, zapobiegając przedostawaniu się wody do wnętrza maszyny. Konstrukcja jest tak niezawodna, że ​​wytrzymuje wysokie ciśnienie wody.

Gdy użytkownik uruchomi pralkę, płyta sterująca wysyła sygnał do cewki. Pręt czując wpływ impulsów elektromagnetycznych zostaje w niego wciągnięty, „pociągając” za sobą tłok. W ten sposób urządzenie otwiera się i woda zaczyna wpływać do zbiornika.Po zaniku dopływu prądu membrana ponownie dociskana jest do „gniazda” obudowy, zapewniając całkowite uszczelnienie układu.

Pralki wyprodukowane 10-15 lat temu mają głównie zawory jednocewkowe. W tej sytuacji przepływ wody do różnych przedziałów zbiornika proszku jest regulowany przez mechaniczne urządzenie sterujące. W nowszych modelach instalowane są urządzenia podwójne i potrójne, gdzie każda z cewek odpowiada za „własną” komorę kuwet.

Zwykle zbiornik proszku składa się z trzech sekcji. Gdy taka maszyna ma zawór z dwiema cewkami, woda zaczyna „wpływać” do trzeciej sekcji, gdy oba elektromagnesy zostaną uruchomione jednocześnie. Przełącznik ciśnieniowy monitoruje ilość wody w zbiorniku. Gdy tylko pralka zostanie napełniona do wymaganego poziomu, czujnik powiadamia moduł elektroniczny. „Mózg” przestaje dostarczać napięcie do cewek zaworów. Proces ten powtarza się kilkukrotnie podczas cyklu prania.

Co psuje zawór i jak go wymienić?

Jeśli pralka automatyczna nie pobiera wody lub napełnia się zbyt wolno, konieczne będzie sprawdzenie elektrozaworu i sprawdzenie go multimetrem. Przed wykonaniem diagnostyki należy wyłączyć zasilanie pralki i zakręcić zawór odcinający. Następnie można odczepić wąż dopływowy od tylnej ścianki obudowy.

Siatka zaworu wlotowego często ulega zatkaniu, aby ją oczyścić, nie jest konieczny demontaż urządzenia.

Do wyjęcia filtra potrzebne będą szczypce. Odepnij wąż dopływowy od maszyny i przyjrzyj się bliżej - w miejscu połączenia z korpusem widoczna będzie metalowa siatka. Chwytając za wystające krawędzie, można wyjąć element filtrujący. Po oczyszczeniu umieszcza się go na miejscu.

Jeżeli pralka stałaby w chłodnym pomieszczeniu, woda pozostająca w zaworze mogłaby zamarznąć i korpus urządzenia mógłby pęknąć. W takim przypadku pomoże tylko całkowita wymiana części. Czasami „koniec” przychodzi do cewek elektromagnetycznych. Jeśli jeden z nich przepali się i przestanie „cofać” pręt, działanie zaworu zostanie zakłócone. Element dolotowy będzie musiał zostać wymieniony. Algorytm działań jest następujący:

• odłączyć zasilanie SMA;
• zakręcić dopływ wody i odczepić wąż dopływowy od korpusu;
• zdejmij górny panel obudowy (lub panel boczny, w przypadku „pionowego”);
• odłączyć przewody i rury łączące go z dozownikiem od zaworu;
• Odkręć śruby mocujące urządzenie do obudowy;
• usuń stary zawór i zamontuj na jego miejscu działający.

Aby uniknąć pytań, przed odłączeniem przewodów zaleca się wykonanie zdjęcia schematu ich podłączenia. Pomoże to uniknąć błędów podczas ponownego montażu. Procedura wymiany jest dość prosta, nawet „nowicjusz” poradzi sobie z tym zadaniem.

Komentarze czytelników

• Podziel się swoją opinią - zostaw komentarz