Hoe werkt een wasmachine met bovenlader?

De wens om de structuur van een wasmachine met bovenlader te kennen ontstaat wanneer er een probleem of storing is. Door de componenten en sensoren te begrijpen, kunt u de machine zelf controleren en het probleem oplossen, waardoor u een aardig bedrag bespaart. De taak is over het algemeen niet moeilijk - de meeste "verticals" zijn qua ontwerp en besturing vergelijkbaar. Het belangrijkste is om tijd te vinden en consequent te handelen.

Componenten van de “verticale”

Om kennis te maken met de wasmachine, moet u alle componenten kennen. Alleen door de namen en doeleinden van de belangrijkste componenten te bestuderen, kan men de relatie tussen structurele elementen en hun locatie begrijpen. Elke "verticaal" heeft dus noodzakelijkerwijs de volgende details:

• elektrische motor;
• wastank;
• metalen trommel met deuren;
• drainagepomp;
• rubberen buizen en slangen;
• trommelkatrol;
• aandrijfriem (als de wasmachine geen directe aandrijving heeft);
• poeder- en gelbakje (ook wel poederontvanger en dispenser genoemd);
• schokabsorptiesysteem (veren, trillingsdempers);

Bij verticale wasmachines worden de spullen via het bovendeksel geladen!

• buisvormige elektrische verwarmer (TEH);
• afvoerfilter;
• besturingskaart (besturingsmodule);
• dashboard;
• slak;
• thermistor;
• contragewichten;
• elektronisch slot (UBL);
• inlaatklep;
• manchet;
• drukschakelaar (waterniveausensor).

Alle componenten van de wasmachine zijn “verborgen” in een metalen behuizing. Er is een "opruim" en een luikdeksel aan de bovenkant, en blanco panelen aan de zijkanten. Vaak wordt aan de onderkant van de machine een bakje bevestigd.

Om de machine te controleren en het probleem op te lossen, zijn namen alleen niet voldoende: u moet het apparaat, het werkingsprincipe en de locatie van de onderdelen kennen. Laten we de componenten in meer detail bekijken.

Machinecontrolecentrum

De meeste moderne wasmachines hebben elektronische bediening. In tegenstelling tot de "oude" mechanica wordt alles hier uitgevoerd en geregeld door een module - een verbindingseenheid bestaande uit sensoren, geleiders, sporen en microschakelingen. Het systeem werkt als volgt:

• de gebruiker stelt de cyclusinstellingen in door op knoppen te drukken of de programmeur op het dashboard te draaien;
• de besturingskaart registreert de geselecteerde parameters en geeft een commando om het programma uit te voeren;
• de benodigde systeemknooppunten zijn ingeschakeld;
• de was begint.

Het is de bedieningsmodule die de wasmachine start: hij verwerkt informatie uit het dashboard en stuurt commando’s ‘door de keten’ naar de bestemming. De apparatuur inschakelen, water tappen, de motor versnellen, aftappen - dit alles gebeurt alleen na "toestemming" van de elektronische eenheid met behulp van een verscheidenheid aan triacs, sensoren en contacten. Daarna controleert het bord de voortgang van het werk en bewaakt het de signalen en gegevens die van de knooppunten komen. Bij een storing of afwijking detecteert het apparaat het probleem en schakelt de cyclus dringend uit.

Het wordt niet aanbevolen om het bord thuis te testen en te solderen - het moet door specialisten worden gecontroleerd en geflitst!

Als er een storing is in het elektronische systeem, stopt de machine met werken: hij gaat niet aan, reageert niet op gebruikersopdrachten of loopt vast. Het is moeilijk om het probleem te vinden, omdat een afzonderlijk spoor of de hele besturingseenheid als geheel defect kan raken. Het bestuur verliest in ieder geval de controle over de wasmachine en staat om veiligheidsredenen het opstarten niet toe.

Een elektronische module is een uiterst complex onderdeel. Het is vrij moeilijk om zelf uit te vinden hoe het werkt en functioneert, vooral voor mensen ver van elektrotechniek. Het is beter om geen risico's te nemen en als u een defect aan de kaart vermoedt, neem dan onmiddellijk contact op met een servicecentrum.

Onderdelen die verantwoordelijk zijn voor schoon water

Het vulsysteem in een verticale wasmachine wordt weergegeven door een drukschakelaar, slangen en een inlaatklep. De waterinname begint onmiddellijk nadat de gebruiker het programma start door op de “Start”-knop op het dashboard te drukken. De trommel wordt gevuld volgens het volgende schema:

• het bestuur ontvangt een signaal over de noodzaak van vulling;
• drukschakelaar – waterniveausensor, meet de druk in de tank en signaleert het vulniveau;
• de module zorgt ervoor dat er geen water in de tank zit en stuurt een kiescommando naar de klep;
• er wordt spanning op de inlaatklep gezet, het membraan wordt geactiveerd, de klep gaat omhoog;
• water uit de waterleiding stroomt via de toevoerslang de machine in;

De drukschakelaar heeft een lange buis die naar beneden in de tank gaat en de druk daarin meet.

• de drukschakelaar regelt het watervolume;
• wanneer het vereiste volume is bereikt, geeft de drukschakelaar een signaal aan de unit;
• de module onderbreekt de stroomtoevoer;
• het klepmembraan sluit;
• de werving stopt.

Alle elementen van het vulsysteem werken voortdurend samen en de belangrijkste "controller" is de waterniveausensor. Dankzij dit wordt de tank tot een bepaald niveau gevuld, wat onder- of overvulling voorkomt.

"Hart" van de machine

Het ‘hart’ van een wasmachine is de motor. Het is de elektromotor die de trommelas versnelt, waardoor de cilinder op de gewenste snelheid draait. Het aantal omwentelingen wordt geregeld door een tachogenerator, die zich aan de motor vastklampt en voortdurend het tempo controleert, waardoor chaotische rotaties en plotselinge richtingsveranderingen worden geëlimineerd.

De drijvende kracht is een elektromotor. Moderne verticale machines zijn uitgerust met invertermotoren, die rechtstreeks op de trommelas zijn aangesloten, zonder gebruik van een aandrijfriem. Dit systeem elimineert “tussenpersonen”, waardoor het afwikkelen van de cilinder efficiënter, betrouwbaarder en veiliger wordt.

Sommige wasmachines met bovenlader hebben commutatormotoren. Hier wordt de impuls van de motor overgebracht naar de trommel via een aandrijfriem die om de poelies is gewikkeld. Deze optie is goedkoper, maar onbetrouwbaarder: het elastiek valt vaak af, breekt of rekt uit. Het tweede nadeel zijn de elektrische borstels, die tijdens het gebruik van de machine op het motorlichaam slijten en periodiek moeten worden vervangen.

Waar komt het warme water vandaan?

Net als bij aan de voorzijde gemonteerde automatische machines is bij verticale units een elektrische buisverwarmer – verwarmingselement – ​​verantwoordelijk voor de verwarming. Zodra de gebruiker een modus selecteert en de temperatuur aanpast, accepteert de elektronische kaart de parameters en start de verwarming. Het onderdeel ontvangt het signaal en na voltooiing van het vullen begint de "spiraal", die in de tank wordt gebracht, op te warmen.

Om oververhitting van het verwarmingselement te voorkomen, mag u niet drie cycli op hoge temperatuur achter elkaar uitvoeren!

De mate van verwarming wordt bewaakt door een thermistor - een temperatuursensor. Het ziet eruit als een metalen buis en bevindt zich in het verwarmingselement zelf. Wanneer de ingestelde graden zijn bereikt, geeft het apparaat een signaal aan de module, die de verwarming uitschakelt.

Gewichten en schokabsorberend systeem

Wanneer de trommel afwikkelt, ontstaat onvermijdelijk middelpuntvliedende kracht, die wordt geabsorbeerd door schokdempers.Ze compenseren de uitgaande trillingen, waardoor wordt voorkomen dat de apparatuur door de kamer ‘springt’ en tegen de muur botst. De stabiliteit van de wasmachine wordt verzekerd door de volgende details:

• dempers - trillingsdempers met een ingebouwde veer, die de wastank met de machinebehuizing verbinden;
• veren - de tank hangt aan de bovenkant en zijkanten;
• contragewichten zijn betonblokken die aan de onderkant of zijkanten van de verticaal zijn bevestigd, waardoor de hele constructie wordt belast.

Het schokabsorptiesysteem neemt de gehele “schok” op. Door constante trillingen verslijten de dempers, rekken de veren uit en raken de contragewichten los. Vooral als de wasmachine niet correct is geïnstalleerd of te lang is gebruikt. In dit geval is het noodzakelijk om de bevestigingsbouten vast te draaien en versleten onderdelen te vervangen.

Vergrendelen en verzegelen

Elke verticaal is uitgerust met zowel mechanisch als elektronisch. Het mechanisme wordt geactiveerd wanneer de deur normaal gesloten is, wanneer de vergrendelende “tong” in de overeenkomstige groef valt. De elektronica wordt automatisch ingeschakeld wanneer het wasprogramma start dankzij de UBL-blokkeervoorziening. Dankzij dit laatste kan de gebruiker de trommel niet openen nadat de cyclus is gestart.

De afdichting van het luik is ook verantwoordelijk voor de dichtheid van de trommel: een rubberen afdichting die over de randen van de cilinder is gespannen. Het sluit de opening tussen de tank en het lichaam, waardoor lekken en verstopping van de structuur worden voorkomen. Als het elastiekje beschadigd is, mag u niet beginnen met wassen, omdat er dan water uit zal lekken.

Elektrische pomp

Een verplichte fase van elk programma is uitputtend. Om de tank te legen is de machine voorzien van leidingen, slangen, een pomp en een afvoerfilter. Het belangrijkste onderdeel van het afvoersysteem is de pomp, die afvalvloeistof uit het vat in het riool pompt.

Verticale pompen zijn uitgerust met twee soorten pompen:

• synchroon;
• asynchroon.

Elke pomp is hetzelfde ontworpen. Het apparaat wordt gestart door een motor, die de waaier versnelt en laat draaien - een schroef die het water het gewenste traject geeft. De pomp is aan het slakkenhuis bevestigd en er zijn een afvoerslang en pijpen op aangesloten om de vloeistof af te tappen.

Het vuilfilter beschermt de wasmachine tegen verstopping - het meeste vuil en vuil nestelen zich op de spiraal!

Problemen met het verpompen van water komen zelden voor en zijn niet de schuld van de pompen. De belangrijkste reden voor een moeilijke afvoer is dat de slangen verstopt zijn met vuil dat in de wasmachine is terechtgekomen. Het drainagefilter heeft hier het meeste last van, daar waar vuil zich vastzet en vreemde voorwerpen vast komen te zitten. Ter preventie moet u de zakken controleren en periodiek het mondstuk en alle elementen van het afvoersysteem reinigen.

Hoofdtanks

Het belangrijkste element van de wasmachine is de tank: een afgesloten plastic tank. Het is leidingwater dat met het poeder wordt gemengd. Op verticale machines wordt de tank met het gat naar boven geplaatst, en op de voorste machines naar voren.

De trommel is gemaakt van roestvrij staal. Kleding wordt in de cilinder geplaatst en vervolgens draait de motor deze op een vooraf bepaalde snelheid. Het is kleiner, heeft geperforeerde wanden en ribpunches - plastic messen die dingen "mengen" en het poeder schuimen.

Het trommelvolume varieert van 3,5 tot 15 kg en is afhankelijk van de capaciteit van de machine.

Slangen en poederdoos

Een verplicht onderdeel van de wasmachine is een poederopvangbak. Dit is het plastic bakje dat nodig is om wasmiddel toe te voegen. Poeder of gel wordt in doses uit de bakken gehaald - met gespecificeerde tussenpozen en in bepaalde fasen van het programma. Het belangrijkste is om het concentraat correct te vullen en het juiste dispensercompartiment te kiezen.

Elke poedercontainer heeft 3-4 compartimenten - voor de hoofd- en voorwas, bleekmiddel en conditioner.

We mogen het buizensysteem niet vergeten waardoor water uit de watertoevoer in de trommel stroomt en vervolgens het riool in gaat. Ze ‘verbinden’ de knooppunten van de machine, die lijken op menselijke bloedvaten. Afzonderlijk noteren we de slangen: inlaat en afvoer. Volgens de eerste wordt water in de apparatuur gegoten en volgens de laatste wordt het uit de tank gepompt.

Automatische wasmachines zijn multifunctionele apparaten die tientallen componenten, sensoren en leidingen bevatten. Maar als je de structuur en de werking wilt begrijpen, kun je dat doen zonder speciale voorbereiding.

   

Reacties van lezers

• Deel uw mening - laat een reactie achter