Spanning op de behuizing van de wasmachine

Tijdens het gebruik van de wasmachine voelen sommige huisvrouwen een onaangenaam tintelend gevoel bij het aanraken van de behuizing van de apparatuur. Dit zijn niets meer dan kleine elektrische schokken. Deze situatie doet zich voor wanneer er spanning op de behuizing van de wasmachine staat. Laten we eens kijken wat we in een dergelijke situatie moeten doen om de kans op een elektrische schok voor de gebruiker te verkleinen.

Verbinding maken met een tweedraads netwerk

Als uw automatische machine is aangesloten op een tweedraadsvoeding, kan er, zelfs als de apparatuur volledig functioneert, spanning naar het lichaam lekken. De voorwaarde hiervoor is een bepaald kenmerk van de werking van de overspanningsbeveiliging, die bij elke wasmachine is uitgerust. Het netwerkelement bestaat uit een paar onderling verbonden condensatoren, waarvan er één de "schaal" van de machine en de fase verbindt, en de tweede - de behuizing en de neutrale kabel.

Fabrikanten van wasapparatuur produceren meestal apparatuur die is gericht op aansluiting op een driedraads netwerk met een afzonderlijke beschermingsgeleider. In een dergelijke situatie zal de overspanningsbeveiliging op volle capaciteit functioneren en zijn werk perfect doen. De gemeenschappelijke kabel krijgt dus een potentieel van 110 V, maar tegelijkertijd wordt de lading volledig uit het lichaam van de wasmachine verwijderd.

Maar in feite wordt dergelijke wasapparatuur uit onwetendheid vaak zonder aarding op het elektriciteitsnet aangesloten. In dit geval hoopt zich een spanning van 110 V op op de behuizing van de automatische machine. Als je zo'n wasmachine gebruikt, kun je gemakkelijk een elektrische schok voelen, die meestal van korte duur is, maar erg pijnlijk.

Om opgenomen te worden in een tweedraadslijn moet je geen wasapparatuur kopen die in Europa is geassembleerd en in eerste instantie gericht was op de Europese markt; geheel veilig is dat niet.

Gerafelde bedrading

Blootliggende stroombedrading in de wasmachine is verre van ongewoon. Ervaren vakmensen hebben meer dan eens te maken gehad met situaties waarin de isolatie na verloop van tijd eenvoudigweg afslijt als gevolg van voortdurend ervaren trillingen. Ook in bijna nieuwe machines zijn blootliggende kabels te vinden; muizen of ratten kunnen er gemakkelijk op kauwen.

In deze situatie wordt de aanwezigheid van een fase op het lichaam opgemerkt. In eerste instantie kan de spanning klein zijn, maar later is het gemakkelijk om een ​​schok van 220 volt te krijgen. Vaak wordt de machine in de badkamer geïnstalleerd en bij een hoge luchtvochtigheid wordt de kans op een elektrische schok nog groter.

Gerafelde draden vormen een ernstig probleem dat de gezondheid en het leven van gebruikers in gevaar brengt.

Als de onnauwkeurige werking van de overspanningsbeveiliging alleen maar tot onaangename sensaties kan leiden, kan "vermoeide" isolatie de gebruiker enorme schade toebrengen, dus de oorzaak moet zo snel mogelijk worden geëlimineerd.

Het is erg belangrijk om een ​​potentiaalvereffeningssysteem in de badkamer te bouwen. Alle apparatuur die zich hier bevindt: leidingen, douchecabine, ventilatiekanaal en de wasmachine zelf moeten veilig met elkaar worden verbonden via een egaliserende elektrische verbinding.

Er is echter niet voldoende systeem voor potentiaalverevening om de volledige veiligheid van gezinsleden te garanderen. Eén circuit is nog steeds onbeschermd. We hebben het over het systeem van het wasmachinelichaam – het menselijk lichaam – de vloerbedekking van de kamer. Wat te doen in dit geval voor meer bescherming? Er zijn 2 opties:

• sluit een aardlekschakelaar aan op het elektrische circuit;
• aard het “lichaam” van de machine.

Een aardlekschakelaar in een tweefasig netwerk heeft een iets ander werkingsprincipe. Het werkt niet als de draad kapot is. De bescherming wordt geactiveerd op het moment dat de gebruiker de “schaal” van de wasmachine aanraakt. Het feit dat de aardlekschakelaar pas wordt geactiveerd na aanraking van het lichaam is niet geheel prettig, maar de kans op een elektrische schok wordt tot een minimum beperkt.

Omdat de stroomsterkte tijdens het aanraken van het lichaam minimaal zal zijn, kan het reststroomapparaat worden geselecteerd met een vermogen tot 30 mA. Eigenaren van huizen en appartementen met verouderde tweedraads elektriciteit kunnen beter stopcontacten kopen met een ingebouwde aardlekschakelaar, dus er zullen veel minder problemen zijn met valse activering van de beveiliging.

Organiseer de aarding van de machine

Het aarden van huishoudelijke apparaten is de meest betrouwbare optie om uzelf en uw gezin tegen elektrische schokken te beschermen. In het geval van een storing in de voedingsbedrading wordt de stroom eenvoudigweg omgeleid naar de aardelektrode en is dit volkomen veilig voor mensen.

Bij het organiseren van beschermende aarding kunt u verschillende soorten problemen tegenkomen. Watertoevoer- en rioleringsleidingen mogen niet als aardingselement worden gebruikt. De regels verbieden ook ten strengste het aansluiten van de neutrale en werkende kabels zonder een apparaat te gebruiken dat de aarding evalueert. Dus als uw huis een tweedraads netwerk heeft, hoeft u alleen maar te hopen dat het elektrische paneel bij de ingang geaard is, anders is het niet mogelijk om de wasapparatuur te beschermen.

Om het probleem van de aarding van uw hoogbouw op te lossen, moet u contact opnemen met de organisatie die het gebouw onderhoudt: een beheermaatschappij, een vereniging van huiseigenaren, een centrum voor het berekenen van energierekeningen, enz.

Als u eigenaar bent van een privéwoning die op een stuk grond is gebouwd, kunt u de aardlus zelf organiseren. Houd er echter rekening mee dat dit werk veel moeite en tijd van u zal vergen, maar dat u uiteindelijk een garantie krijgt voor volledige veiligheid voor uzelf en uw gezinsleden bij het gebruik van de wasmachine.

De eerste stap is het bepalen van de locatie waar de aardlus wordt geïnstalleerd. Bij een storing in het elektriciteitsnet gaat de spanning naar de aardingspinnen, dus de kans dat daar iemand aanwezig is, moet tot nul worden teruggebracht. De aanwezigheid van een levend wezen op een plaats waar elektrische stroom in de grond wordt geloosd, kan tot zijn dood leiden. Het is erg belangrijk om stopcontacten op een plek te plaatsen die niet bezocht wordt. Het verdient de voorkeur om een ​​aardlus achter de woning aan te leggen, niet verder dan 1 meter van de fundering van het gebouw.

Het is beter om rond de plaats waar de elektriciteit wordt afgevoerd een klein hek te plaatsen, dat de gevarenzone afbakent.

Nadat de locatie is gekozen, kunt u doorgaan met het maken van de structuur. Het algoritme van acties zal als volgt zijn:

• graaf met een schop een gelijkzijdige driehoek (elke rand is ongeveer 1,2 meter lang en de voordiepte is van 0,5 tot 0,7 meter);
• graaf een soortgelijke greppel als de veranda van het gebouw;
• neem de voorbereide wapening en steek een metalen staaf in elk hoekpunt van de driehoek, 2 meter de grond in, waarbij alleen de bovenste uiteinden overblijven. Ze zullen dienen als elektroden;
• vouw metalen hoeken met een dikte van 3,5 mm of meer tot een driehoek. De hoeken van de figuur moeten de elektroden raken. Nadat de structuur is samengesteld, begint u met het lassen van de toppen;
• plaats in de greppel die naar de veranda leidt een metalen plaat, waarvan het ene uiteinde aan de bovenkant van de resulterende driehoek moet worden gelast;
• verbind de aarddraad met de plaat met behulp van een bout;
• Vul alle greppels met aarde.

Het is belangrijk om aandacht te besteden aan de kwaliteit van de bodem in het gebied. Als het gebied wordt gedomineerd door een zandkussen, is het noodzakelijk om de geleidbaarheid van de grond te vergroten met een zoutoplossing. Er moet een speciale vloeistof in de basis van de elektroden worden gegoten.

U zult immers de weerstand van de resulterende aarding in het huis moeten meten. Voor deze doeleinden kunt u het beste een speciaal apparaat gebruiken, maar de prijs is te hoog. Wat moet u doen als u geen multimeter kunt kopen?

Het is mogelijk om de prestaties van het systeem te controleren met behulp van een eenvoudige lamp die minimaal 100 W verbruikt. Verbind het met het eerste contact met de aarddraad en het tweede met de fase. Een helder brandende lamp geeft aan dat de installatie correct is uitgevoerd. Als de verlichting zwak is, betekent dit dat het contact zwak is en dat de verbindingen van de constructie opnieuw moeten worden uitgevoerd. Een volledig gedoofde lamp duidt op een fout in het ontwerp; hier zal het hele aardcircuit volledig opnieuw moeten worden bekeken. Welke conclusies moeten uit dit materiaal worden getrokken?

1. Als uw huis is uitgerust met driedraadsbedrading en de machine doorbreekt naar het lichaam, zorg er dan voor dat de aardcircuitaansluiting intact is. Controleer hiervoor de spanning tussen de wasmachine en het fasecontact met een tester;
2. Als het appartement een tweedraads elektrisch netwerk heeft, probeer dan een aparte aarding voor de wasmachine te maken en potentiaalvereffening te organiseren;
3. Als het onmogelijk is om een ​​aparte aarding te creëren, maak dan de potentiaal in de ruimte waar de wasapparatuur is geïnstalleerd gelijk en sluit een beveiligingsapparaat van minimaal 30 mA aan op het circuit van de machine.

Als er spanning op de behuizing van de wasmachine staat, moeten er maatregelen worden genomen om deze te elimineren. Deze situatie is uiterst onveilig en kan leiden tot elektrische schokken voor gebruikers van apparatuur.

Reacties van lezers

• Deel uw mening - laat een reactie achter