Πώς να ρυθμίσετε τη σκληρότητα του νερού σε ένα πλυντήριο πιάτων Midea

Πώς να ρυθμίσετε τη σκληρότητα του νερού σε ένα πλυντήριο πιάτων Midea Συνήθως, οι ιδιοκτήτες πλυντηρίων πιάτων είναι βέβαιοι ότι μπορούν να ορίσουν τις ρυθμίσεις σκληρότητας του νερού μία φορά μετά την αγορά οικιακών συσκευών και να μην επιστρέψουν ποτέ ξανά σε αυτές. Όμως αυτή η άποψη είναι λανθασμένη, γιατί η σκληρότητα του νερού της βρύσης δεν είναι σταθερή και αλλάζει από καιρό σε καιρό, γεγονός που επηρεάζει την κατανάλωση αλατιού, μειώνοντας ή αυξάνοντάς την. Σε αυτό το άρθρο θα δούμε αναλυτικά ποια πρέπει να είναι η ρύθμιση της σκληρότητας του νερού σε ένα πλυντήριο πιάτων Midea, πότε πρέπει να αλλαχτεί και πώς.

Τι κάνετε κλικ για να ορίσετε τις σωστές παραμέτρους;

Συχνά φαίνεται στους νέους αγοραστές PMM ότι είναι πολύ δύσκολο να ρυθμίσουν τη σκληρότητα στο πλυντήριο πιάτων για πρώτη φορά, επειδή δεν έχουν αντιμετωπίσει ποτέ μια τέτοια διαδικασία στο παρελθόν. Ωστόσο, δεν υπάρχει τίποτα δύσκολο στη ρύθμιση εάν γνωρίζετε ακριβώς τη διαδικασία. Οι οδηγίες μας θα σας βοηθήσουν σε αυτό.

Ανοίξτε την πόρτα του θαλάμου πλύσης και ενεργοποιήστε το πλυντήριο πιάτων με το κουμπί λειτουργίας.
Πατήστε και κρατήστε πατημένο το κουμπί επιλογής κύκλου λειτουργίας για πέντε δευτερόλεπτα, το οποίο θα ενεργοποιήσει τη λειτουργία ρύθμισης της σκληρότητας με την οποία θα πρέπει να λειτουργήσει ο εναλλάκτης ιόντων.

Θα γνωρίζετε ότι η λειτουργία ρύθμισης αποσκληρυντή νερού ενεργοποιείται όταν η ένδειξη λαμπρυντικού αρχίσει να αναβοσβήνει ενεργά.

Τώρα πρέπει να πατήσετε το κουμπί για να επιλέξετε μια ρύθμιση που θα αλλάζει τις λειτουργίες σκληρότητας με τη σειρά από H1 σε H6, όπου ο πρώτος δείκτης υπολογίζεται για νερό με σκληρότητα έως 5 dH και με μηδενική κατανάλωση αλατιού και το τελευταίο - για νερό με σκληρότητα μεγαλύτερη από 35 dH και με κατανάλωση 60 γραμμαρίων αλάτων σε έναν κύκλο εργασίας.
Τώρα το μόνο που μένει είναι να πατήσετε το κουμπί λειτουργίας, ώστε να ολοκληρωθεί η ρύθμιση και το μηχάνημα να θυμηθεί την επιλεγμένη ένδειξη.

Το επίπεδο σκληρότητας πρέπει πάντα να επιλέγεται σύμφωνα με το πραγματικό νερό στην παροχή νερού. Εάν πάτε πολύ μακριά με τις ρυθμίσεις, το αλάτι θα σπαταληθεί, γι' αυτό θα πρέπει να αγοράζετε αυτό το προϊόν πιο συχνά και εάν προσπαθήσετε να εξοικονομήσετε χρήματα, τότε μπορεί να μην υπάρχει αρκετό αλάτι για την αναγέννηση της ιοντοανταλλακτικής ρητίνης στο ο εναλλάκτης ιόντων, γι' αυτό το εξάρτημα μπορεί ακόμη και να αποτύχει.

Πώς να προσδιορίσετε ανεξάρτητα την κατάσταση του νερού;

Η κατάσταση του νερού είναι πολύ εύκολο να μάθετε αν ζείτε σε μια μεγάλη πόλη. Σε αυτήν την περίπτωση, μπορείτε απλά να πηγαίνετε από καιρό σε καιρό στον επίσημο ιστότοπο της τοπικής εταιρείας ύδρευσης, η οποία είναι υποχρεωμένη να δημοσιεύει τακτικά τρέχοντα δεδομένα για την ποιότητα του νερού και να αλλάζετε τις ρυθμίσεις σκληρότητας εάν έχουν αλλάξει στην πόλη λόγω του χρόνου του έτους. Εάν ζείτε σε μια μικρή πόλη ή χωριό, θα πρέπει να λάβετε μόνοι σας πληροφορίες σχετικά με την ποιότητα του νερού. Παραθέτουμε τις πιο δημοφιλείς και προσβάσιμες μεθόδους για τον έλεγχο της σκληρότητας.

Η μελέτη της μάζας, για την οποία πρέπει να συγκρίνετε τη μάζα του υγρού που λαμβάνεται από διαφορετικές πηγές. Πρέπει να γεμίσετε πολλά ίδια δοχεία με διαφορετικά νερά και στη συνέχεια να ζυγίσετε τα είδη του υγρού. Όσο μεγαλύτερη είναι η μάζα του νερού, τόσο πιο σκληρό είναι. Αυτό απέχει πολύ από τον πιο ακριβή τρόπο προσδιορισμού της σκληρότητας, αλλά είναι αξιόπιστο, παρέχοντας τουλάχιστον ελάχιστα δεδομένα σε συνθήκες όπου δεν υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με την ποιότητα της παροχής νερού.
Ο προσδιορισμός της σαπουνάδας είναι μια μέθοδος χρησιμοποιώντας συνηθισμένο σαπούνι πλυντηρίου, το οποίο πρέπει να βρέχεται και στη συνέχεια να σαπουνίζετε τα χέρια σας με αυτό. Εάν το νερό στη βρύση είναι σκληρό, τότε το σαπούνι πλυντηρίου θα είναι δύσκολο να αφρίσει. Αντίθετα, αν το νερό είναι υψηλής ποιότητας και μαλακό, τότε θα υπάρχει πολύς αφρός και θα ξεπλένεται σιγά σιγά.
Η εμφάνιση αλάτων είναι ένας άλλος δείκτης με τον οποίο μπορούν να προσδιοριστούν οι ιδιότητες του νερού της βρύσης.Εάν συχνά σχηματίζονται άλατα και ιζήματα στον βραστήρα και εμφανίζονται εναποθέσεις αλάτων στις βρύσες, τότε έχετε σκληρό νερό χαμηλής ποιότητας στο σπίτι, το οποίο θα πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Η θολότητα είναι μια άλλη μέθοδος που υποδηλώνει την παρουσία σκληρού νερού, αλλά χωρίς τις συγκεκριμένες πληροφορίες που απαιτούνται για τον ακριβή συντονισμό του πλυντηρίου πιάτων. Θα πρέπει να πάρετε ένα ολόκληρο διαυγές μπουκάλι νερό, να το βάλετε σε σκοτεινό μέρος για δύο ημέρες και στη συνέχεια να εξετάσετε προσεκτικά το δοχείο. Εάν στα τοιχώματα της φιάλης έχει δημιουργηθεί μεμβράνη και θολότητα, αυτό υποδηλώνει υψηλή σκληρότητα νερού.
Τέλος, οι ταινίες μέτρησης είναι ο πιο ακριβής τρόπος προσδιορισμού της σκληρότητας, ο οποίος πρέπει να συζητηθεί ξεχωριστά.

Αυτές οι ταινίες μιας χρήσης είναι ένας αντικειμενικός τρόπος ελέγχου της ποιότητας του νερού, επομένως οι ειδικοί συνιστούν τη χρήση τους. Τις περισσότερες φορές στην αγορά υπάρχουν λωρίδες εμποτισμένες με ειδική σύνθεση. Μια τέτοια συσκευή θα πρέπει να βυθιστεί σε νερό για ένα δευτερόλεπτο και στη συνέχεια να συγκρίνετε το χρώμα που προκύπτει με τις οδηγίες, στις οποίες αναφέρονται όλα τα πιθανά χρώματα της λωρίδας και ποια σκληρότητα αντιπροσωπεύουν.

Λίγο πιο αξιόπιστες είναι οι λωρίδες της εταιρείας Biosensor Aqua, οι οποίες πρέπει να βυθιστούν σε νερό για λίγα δευτερόλεπτα και να περιμένετε περίπου ένα λεπτό μέχρι να αλλάξει χρώμα η λωρίδα. Μετά από αυτή τη διαδικασία, πρέπει επίσης να ελέγξετε το χρώμα με όλα τα πιθανά αποτελέσματα που περιγράφονται στον πίνακα.

Το πιο δύσκολο πράγμα είναι οι ταινίες, οι οποίες πρέπει να χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με ειδικά αντιδραστήρια. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να πάρετε ένα ποτήρι νερό, να τοποθετήσετε μια ταινία μέτρησης σε αυτό και στη συνέχεια να προσθέσετε αργά το αντιδραστήριο. Όταν το χρώμα εμφανίζεται στον ελεγκτή, πρέπει να συγκριθεί με τις πληροφορίες στις οδηγίες για να μάθετε τη σκληρότητα του νερού.

Ο πιο αξιόπιστος τρόπος δοκιμής είναι ένας μετρητής TDS, ο οποίος είναι πιο ακριβός από τις ταινίες μέτρησης, αλλά δεν είναι μιας χρήσης και είναι επίσης πιο ακριβής.

Έτσι, οι ταινίες μέτρησης παραμένουν η καλύτερη επιλογή για να μάθετε γρήγορα τους δείκτες του νερού της βρύσης. Οι μέθοδοι υποκειμενικής αξιολόγησης δεν παρέχουν τα απαραίτητα δεδομένα για τη ρύθμιση ενός πλυντηρίου πιάτων· δεν απαιτείται ακριβός ηλεκτρονικός ελεγκτής σε συνθήκες όπου χρειάζεται να δοκιμάζετε το νερό μόνο μερικές φορές το χρόνο, αλλά οι ταινίες μέτρησης μιας χρήσης είναι σχεδόν τόσο ακριβείς όσο ένας μετρητής TDS , αλλά είναι πολύ φθηνότερα.